Op dieet? Doe normaal! Dat was de kop op de zaterdag editie van het AD  van 28 februari  ’15. Natuurlijk zorgde dit artikel op Social Media voor de nodige discussies.

Het artikel in het AD, door Dieetpsycholoog Heleen Ligtenstijn krijgt de nodige kritiek, maar er zijn ook tal van mensen die zich graag aansluiten bij haar mening.

Het is een gewaagd onderwerp, maar via mijn blog geef ik er graag mijn mening over. Ik benadruk, mijn mening gebaseerd op mijn eigen ervaringen.

Waar ik het met Heleen eens ben is dat veel Nederlanders het spoor bijster zijn. Hoe kun je je als “leek” staande houden tussen alle adviezen die dagelijks voorbij komen? En, hoe kun je al die verleidingen weerstaan wanneer je gezond wilt eten en leven, maar de één na de andere snackkraam tegenkomt? Dat bijna alles suiker bevat is ook niet gelogen. Een aantal goede punten dus in dit artikel, waar ik zeker geen kritiek op zal hebben.

Een feit waar we ook niet om heen kunnen,  is het aantal mensen met overgewicht. Dat nam toe van 27% in 1980 (slechts 35 jaar geleden) naar 48% in 2014. 48%! Dat is bijna de helft van het aantal Nederlanders! Ik schrok zo van dit aantal, dat ik dit nog nazocht op de Gezondheidsmonitor, het CBS en het RIVM. Zij komen met onderstaande cijfer uit 2012. Hieruit kunnen we opmaken dat er meer mannen met overgewicht kampen (53%) dan vrouwen (43,7%)



Een punt waar ik me niet in kan vinden is “ondervoeding door superfoods”. Alsof men de rest van hun eten laat staan en volledig teert op “superfoods”. Deze bessen en zaden, waar zij op doelt zijn een toevoeging aan het huidige patroon van veel mensen,  en dus niet hun hoofd maaltijd. Overigens vind ik de term “superfoods”” overdreven. Broccoli is voor mij gewoon broccoli en geen superfoods omdat het rijk is aan tal van voedingsstoffen.

Verder komt Heleen ook met 5 tips. Op nummer 1 staat de tip:  “Eet drie keer per dag, zonder tussendoortjes. Sommige stromingen geloven in zeven porties per dag eten. Maar als je zeven keer net iets te veel eet, tikt het aardig aan.” Helaas kan ik me ook hier niet in vinden. Als ik drie maaltijden eet voel ik me daar niet goed bij en wanneer eet je dan je fruit? Fruit is voor mij een tussendoortje, net als nootjes of een gekookt eitje. Daarbij vind ik de uitspraak “Zeven keer net iets te veel, tikt aardig aan” ook vrij makkelijk. Bij drie maaltijden kun je net zo goed drie keer te veel opscheppen, wat dan net zo hard aantikt.

Tip 2 gaat over suiker en koffie in de thee. Prima punt, want dit zijn inderdaad heel wat schepjes Weglaten is daarom dus veel beter, maar dat zal er niet voor zorgen dat die 48% van de mensen met overgewicht kilo’s afvallen.

Tip 3 betreft de alcohol, waarvan ze adviseert deze door de weeks te laten staan. Dit is voor mij niet meer dan normaal, en dat is niet omdat ik nu zwanger ben.

Tip 4 gaat over een snoepvrije auto. Ook niet meer dan normaal voor mij, maar wellicht voor andere een bruikbare tip. Ik zou dit breder trekken dan alleen een snoepvrije auto. Ik zou zeggen, een snoepvrij kantoor en een snoepvrij huis.

Tip 5 gaat over het veranderen van je patroon. Pak je altijd om half  negen drie koekjes, zorg dan dat je op dat moment iets anders doet. Wanneer je tip 4 toepast, heb je tip 5 niet meer nodig!

Toch koeken in huis? Toen ik bezig was met het veranderen van mijn voedingspatroon had ik zo nu en dan ook wel iets in huis. Ik maakt dingen voornamelijk zelf, zodat ze geen of minder suikers bevatten. Vervolgens gingen mijn zelfgemaakt kokosmakronen de vriezer in. Als ik trek had, moest deze eerst ontdooien. Bij die gedachte koos ik vaak toch voor een appel of een stukje pure chocolade. Dat werkte voor mij.

Heleen schrijft ook dat je tal van winkels af zou moeten wanneer je een bepaald dieet zal volgen. Maar groenten, fruit etc. is toch in iedere supermarkt verkrijgbaar? Daarnaast zie je ook dat steeds meer supermarkten zich richten op de “gezonde eters”. Dingen die ik voorheen alleen bij de bio winkel kon kopen, haal ik nu ook bij de supermarkt om de hoek. Geen excuus dus.

Natuurlijk kunnen we zo nu en dan “zondigen”. Een heerlijk diner bij vrienden moet je ook absoluut niet aan je neus voorbij laten gaan. Geniet er van, maar pak de volgende dag de draad gewoon weer op. Dat artsen zeggen dat een frietje op z’n tijd moet kunnen is ook geen probleem. Daarover kwam ik een leuke uitspraak tegen  Facebook: Veel mensen vinden één keer per week friet eten al “met mate”, wat dus neer komt op 52 keer friet in een jaar! Dat zijn bijna twee maanden.

Welke maat past bij jou?